به دنیا آمدی تا دنیای من شوی...

آروینم، وقتی هنوز توی دلم بودی و 6 هفته و 5 روز بیشتر نداشتی، با بابایی رفتیم پیش دکتر سپهریان و آقای دکتر صدای قلبت رو برام گذاشت. با شنیدن صدای قلبت، ضربان قلبم زیاد شد. چه لحظه ی شیرینی. باورم نمی شد این صدای قلب تو بود که مثل دویدن اسب شنیده میشد: پتکو پتکو پتکو... در اون لحظه خدا رو هزاران بار شکر گفتم. گل پسرم می بینی چه قدر کوچیک بودی. اندازه ی یک نقطه. واقعاً اینجاست که آدم به بزرگی خدا و قدرت بی انتهاش پی می بره. 13 هفته و 3 روز از اومدنت توی دلم بیشتر نگذشته بود که دوباره برای چکاپ رفتیم خدمت دکتر سپهریان. ایشان که دکتر حاذقی هستن در همون 13 هفتگی به ما گفتن پسر هستی و من و بابایی از همون موقع خودمون رو برای داش...